Tamna oblast nepravilnog oblika prostire se na dužini od oko 400.000 km i ukupna površina joj je 410 puta veća od površine Zemlje.
“Koronalne rupe su oblasti u Sunčevoj koroni, gdje se magnetsko polje pruža u vanjski prostor, a ne spušta se poput petlji ka Suncu, kao što je to uobičajeno” rekao nam je Muhamed Muminović iz Astronomskog društva Orion Sarajevo.
Naelektrisane čestice koje se kreću duž silnica magnetskog polja u tim zonama najvećim dijelom napuštaju vanjske slojeve Sunca. Čestice koje napuštaju Sunce imaju slabiji sjaj od onih koje se vraćaju na njegovu površinu i zbog toga koronalne rupe izgledaju tamnije.
Koronalne rupe su prvi put opažene 1973. godine na slikama koje su načinili astronauti američke NASE tokom misije Skylab. Obično traju dosta dugo, a poseban tip polarnih koronalnih rupa ostaje vidljiv i do pet godina. Struje čestica koje dolaze ka Zemlji iz koronalnih rupa mogu se mjeriti, a nisu snažne poput onih koje dolaze tokom sunčevih bljeskova. Ali, njihov doprinos ukupnom korpuskularnom zračenju Sunca i utjecaju na “svemirsko vrijeme” nije zanemarljiv.