Pokretačka snaga novog hladnog rata: Cijene gasa ove godine su više za 700 posto
Trenutno je prirodni gas najtraženija roba na svijetu i ključni pokretač globalne inflacije. Vrijednost ove robe bilježi cjenovni skok koji je ekstreman čak i po standardima turbulentnih tržišta, a iznosi oko 700 posto u Evropi u odnosu na prošlu godinu, što gura kontinent na ivicu recesije.
Energetska kriza u srcu je nove ere sukoba velikih sila, toliko je intenzivna da se širom Zapada namjere za borbu protiv klimatskih promjena potiskuju u zadnji plan.
Sada je gas ono što je nekada bila nafta u oblikovanju geopolitike, i nema ga dovoljno.
Rat u Ukrajini podigao je krizu na novi nivo, oduzimanjem ključnih zaliha. Rusija smanjuje isporuke u Evropu čiji zvaničnici tvrde da svakako žele da prestanu kupovati energente od Moskve.
Borba za popunjavanje te praznine pretvara se u svjetski stampedo, jer se zemlje utrkuju da osiguraju oskudne zalihe tečnog prirodnog gasa za predstojeću zimu na sjevernoj hemisferi.
Vlasti Njemačke tvrde da bi nestašice plina mogle izazvati kolaps, budući da se država suočava s neviđenom opasnošću da kompanije i potrošači ostanu bez struje.
Glavni gasovod Sjeverni tok kojim se ruski gas prenosi u Njemačku trebao bi biti zatvoren 11. jula zbog održavanja, a sve je veći strah da ga Moskva možda neće ponovo otvoriti.
Lideri G7 traže načine da ograniče prihode koje Rusija osigura zahvaljujući prodaji gasa, što joj pomaže u finansiranju invazije na Ukrajinu, a siromašnije zemlje koje su izgradile svoje energetske sisteme na principu kupovine jeftinog gasa sada se bore da ga priušte.
Prirodni gas nekada se veoma brzo razmjenjivao na fragmentiranim regionalnim tržištima, a sada, uprkos tome što se čini da se princip globalizacije povlači sa svjetskih tržišta, gas ide u suprotnom smjeru.
Cijene gasa u Evropi i Aziji povećale su se za više od 60 posto, dok su nasuprot tome, u SAD-u cijene goriva pale za skoro 40 posto. Gas je jeftiniji u SAD-u iako je tokom ove godine već dva puta poskupio.
Zbog situacije na globalnim tržištima, države napuštaju svoje politike borbe protiv klimatskih promjena i sada su spremne finansirati više projekata opskrbe gasom. No, to neće biti dovoljno jer države van Rusije mogu pronaći samo djelomična rješenja za energetsku krizu, te zato upozorenja o padu evropskih ekonomija izazvana krizom opskrbe gasom svakim danom eskaliraju.
Bogate države poput Njemačke pokušavaju se nositi sa energetskom krizom, dok je ona za zemlje u razvoju već uzrokovala katastrofalne posljedice.
