Izložbu "Lavirint devedesetih" u Historijskom muzeju u Sarajevu do sada posjetilo više od 2.500 ljudi

Posjetioci su pozvani da "Labirint devedesetih" u svojim mislima upotpune onim što nedostaje, što bi trebalo biti prikazano i što se tek treba razumjeti. Postavka pred posjetioce postavlja pitanje da li smo, kao pojedinci, ali prije svega kao društva, uopšte izašli iz lavirinta u koji smo upali početkom devedesetih. Ulazak u lavirint i slobodno lutanje njime daje mogućnost da se ta traumatična decenija sagleda iz više uglova, ali pre svega iz ugla ljudi kojima je život razrušen u jednom danu, onih koji su bili protiv rata, koji su morali napustiti svoj dom i koji su bili okruženi obmanama sa svih strana.

Među eksponatima izložbe, između ostalih, nalazi se fotografija čuvenih sarajevskih mladenaca koja se danas smatra jednom od najvažnijih fotografija u historiji ratne fotografije. Sanela i Emir Klarić vjenčali su se 1995. godine u opkoljenom Sarajevu. Mladenci šetaju Kulovićevom ulicom, a u pozadini se vide platna razapeta između zgrada, koja su štitila od napada snajpera sa okolnih brda. Fotografija nasmijanih mladenaca postala je simbol borbe i otpora Sarajlija, kao i nade i vjere u bolju budućnost.

Na izložbi se može vidjeti i fotografija, koju je uradio poznati britanski fotograf Paul Lowe, na kojoj su glumice i glumci predstave Čekajući Godoa, koju je u opkoljenom Sarajevu 1993. godine režirala proslavljena američka književnica i teoretičarka Susan Sontag. Predstave, koncerti, filmske projekcije i književne tribine bile su organizovane svakodnevno, uz učešće velikog broja građana koji su rizikovali svoje živote da bi im prisustvovali. Već od prvih dana četvorogodišnje opsade, kultura je postala dio otpora Sarajlija, a u maju 1992. godine, grupa pozorišnih radnika osnovala je Sarajevski ratni teatar (SARTR), koji i danas postoji.

Izložba prikazuje i jednu od naslovnica Feral Tribunea, koji je bio jedan od najpoznatijih nezavisnih antiratnih i antinacionalističkih medija u Hrvatskoj. Mladi novinari Viktor Ivančić, Predrag Lucić i Boris Dežulović ("Viva Ludež") pokrenuli su ga 1984. godine kao satirični dodatak Nedjeljnoj Dalmaciji. Nakon što je Slobodnu Dalmaciju preuzeo režimu blizak tajkun Miroslav Kutle, feralovci su 1993. godine pokrenuli Feral Tribune kao samostalni satirični nedeljnik koji je stekao svjetsku reputaciju hrabrog medija koji se suprotstavlja nacionalizmu, korupciji i političkim manipulacijama režima Franje Tuđmana. Feral Tribune bio je jedan od rijetkih medija koji je otvoreno izvještavao o ratnim zločinima i kršenju ljudskih prava. Njegovi novinari su često bili izloženi prijetnjama, napadima, sudskim tužbama i cenzuri, ali su nastavili da neustrašivo obavljaju svoj novinarski posao. Prestao je da izlazi 2008. godine.