Kako je Titova ulica u Sarajevu nekada izgledala: Danas prepoznatljive zgrade nisu bile tu
Naravno, tada na ovoj lokaciji nisu postojale danas prepoznatljive zgrade, a trotoari su bili uski. Nakon austrougarske okupacije Bosne i Hercegovine, dionica od Koševskog potoka do Baščaršije zvala se Ćemaluša po džamiji koju je izgradio Ćemal-beg.
Impozantna i središnja zgrada u Ćemaluši prvobitno je služila kao hotel, a izgrađena je 1895. kao autorsko djelo poznatog arhitekte Karla Paržika.
Ćemaluša je nakon Sarajevskog atentata preimenovana u Ulicu Franje Ferdinanda. Nova ulica je trasirana januara 1919. godine, između Marijinog Dvora i Baščaršije. Prvo je ime dobila po Aleksandru Karađorđeviću, a 1921. po Aleksandru I Karađorđeviću.Za vrijeme NDH, tj. od 1941. do 1945., je nosila naziv po ustaši Anti Paveliću. Od jednog od najpoznatijih arhitekata, Juraja Najtharta, zatraženo je da napravi spomenik koji će biti predstavljen u okviru otvorenja pruge Bosanski Šamac - Sarajevo.
On je jedinstvenim rješenjem napravio spomenik osloboditeljima Sarajeva, koji je već dugi niz desetljeća privlači građane i posjetitelje grada. Spomenik Vječna vatra je napravljen šestog aprila 1946. godine, na prvu godišnjicu oslobođenja Sarajeva od njemačke okupacije.
Ulica današnje ime nosi od 6. aprila 1945. godine, a 1993. je podijeljena na dvije ulice.
Dio od Marijinog dvora do Vječne vatre ostao je Ulica Maršala Tita, a dio koji nastavlja do Baščaršije postao je Ulica Mula Mustafe Bašeskije.