Kako je širenje gradova u svijetu doprinijelo izbijanju zaraznih bolesti

Njihova studija objavljena u akademskom časopisu Urban Studies pokazuje da urbana ekspanzija na periferiji gradova koja se ponekad naziva i "proširena urbanizacija" u osnovi mijenja prostorne odnose koji oblikuju način na koji milioni ljudi žive i komuniciraju jedni s drugima, ali i s prirodom. Pri tome stvara "nove ekološke niše" za širenje zaraznih bolesti, upozoravaju istraživači, piše Lincoln.ac.uk.

Brza urbanizacija, posebno u azijskim i afričkim zemljama u razvoju, stvara stalne veze između urbanih i ruralnih sredina. Prigradska naselja, samoizgrađena naselja, izbjeglički kampovi ili zajednica radnika koji žive u blizini rudnika ili fabrika vjerovatno će više nego gradovi izvor novih zaraznih bolesti, objašnjava studija.

To se naročito odnosi na bolesti koje prelaze sa životinja na čovjeka, jer će ljudi i stoka biti u kontakt s divljim životinjama što se ne događa u gradovima. Mjesta na periferiji često su gusto naseljena i nemaju zdravstvenu infrastrukturu. Ona služe i kao "kanal" između grada i sela, čineći općinske, regionalne, pa čak i nacionalne granice veoma poroznima.

SARS i ebola važni su primjeri epidemija koje su nastale u tim novim tipovima predgrađa prije nego što su se proširile u većim gradovima. Istraživači tvrde da su ovakva mjesta uglavnom zaboravljena u akademskim studijama koje su se umjesto toga više fokusirale na probleme u gradovima.

Istraživači su postavili tri ključne dimenzije za razumijevanje veze između urbanizacije i rizika od zaraznih bolesti: dinamika promjena stanovništva, infrastruktura i upravljanje. Kažu da su potrebna dodatna interdisciplinarna istraživanja na ovim područjima - posebno sada kada se svijet bori s pandemijom COVID-19 koja se prvi put pojavila u decembru u Wuhanu (Kina).

Dr. Creighton Connolly, geograf na Univerzitetu u Lincolnu tvrdi: