Riječ je o životinji velike glave koja je prije 150 miliona godina plivala plitkim dijelovima tropskog mora koje se nalazilo na području današnje Evrope. Nazvana je Solnhofia parsonsi, a naučnici su posljednje pronađeni njen fosil opisali kao izvanredan. Nedostajale su samo kosti stopala.
Sve današnje morske kornjače imaju izdužene krute udove, peraje, kojima se kreću u okeanskim dubinama. Međutim, udovi spomenutog fosila bili su kraći u poređenju s postojećim kornjačama. To ukazuje na to da je Solnhofia parsonsi plivala priobalnim područjem, a ne otvorenim okeanom.
Fosili ove morske kornjače prvi put su otkriveni 70-ih godina. Doktorant Univerziteta u Tubingenu u Njemačkoj Felix Augustin je istakao da je posljednje pronađeni fosil najbolje sačuvani fosil ove životinjske vrste. Prema njegovim riječima, sačuvani su kompletna lobanja, kompletna školjka i sva četiri uda.
Solnhofia parsonsi je od nosa do repa bila duga 30 centimetara, a glava joj je bila relativno velika. Dužina njene lobanje iznosila je 10 centimetara.
Fosil je iskopan 2014. iz kamenoloma krečnjaka na jugoistoku Njemačke, na lokalitetu bogatom fosilima iz perioda dinosaura. Nisu pronađeni samo fosili kornjača, već i riba, krokodila te divovskih morskih reptila poput plesiosaura i ihtiosaura. Eksploatacija na kamenolomu počela je 50-ih godina, dok su iskopavanja fosila počela prije 20 godina.
Solnhofia parsonsi je kao vrsta opisana 1975., i to na osnovu dvije skoro potpune jednake lobanje - jedne iz Bavarske i druge iz Švicarske. Na osnovu nepotpunih skeleta istraživana je anatomija ove kornjače i njen način života. Naučnici su 2000. pronašli do tada najkompletniji skelet ove kornjače. Međutim, posljednje pronađeni fosil je još kompletniji.
"Udovi, posebno prsti i njihove falange današnjih kornjača su vrlo izduženi, služeći kao peraja. To nije bio slučaj kod kornjače Solnhofia parsonsi. Zbog toga je vjerovatno bila bolje prilagođena da pliva bliže obali, a ne stotinama kilometara dalje", naglasio je Augustin.
Marton Rabi s Univerziteta u Tubingenu je naveo da ova hipoteza ima smisla s obzirom na to gdje je fosil pronađen. Njemačka je tokom perioda dinosaura bila arhipelag malih ostrva koji su predstavljali stanište spomenute kornjače.
Brojni fosili bogatih obalnih ekosistema nalaze se u naslagama sitnog krečnjaka poznatog kao Plattenkalk, a koji postoji širom južne Njemačke. Zahvaljujući takvom krečnjaku sačuvani su brojni fosili. Posljednje pronađeni fosil tek treba biti proučen, piše CNN.
