Beneš je rođen u Beogradu 11. juna 1951. godine, a već sa devet godina je ušao u ring te se borio protiv osamnaestogodišnjaka i pobijedio..
Sa samo sedamnaest godina je potpisao za Slaviju, bokserski klub iz Banje Luke, gdje je i ostao tokom čitave svoje amaterske karijere.
Bio je prvak Mediterana, prvak Balkana, najbolji sportista Jugoslavije, osvojio je Zlatnu rukavicu, Zlatni gong te Čeličnu pesnicu. Vrhunac svoje amaterske karijere doživljava 1973. godine kada je u Beogradu osvojio titulu amaterskog prvaka Evrope u lako-velter kategoriji. Tada se borio protiv Rusa Kamnjeva.
Što se tiče prostora bivše Jugoslavije, Beneš nije imao konkurenciju.
Nakon amaterske karijere prešao je u profesionalce i osvojio titulu evropskog prvaka u verziji Evropske bokserske unije (EBU) u lako-velter kategoriji 1979. godine, kada je u banjalučkom Boriku nokautirao Francuza Gilberta Cohena čime je osvojio titulu profesionalnog prvaka Evrope.
Beneš je nastavio nizati uspjehe te je pobijedio i svjetskog prvaka Elishu Obeda, ali meč na kraju nije priznat jer je Benešov agent povukao kotizaciju.
I pored toga se nastavio boriti sve do teške povrede oka koje je kasnije i izgubio.. Povukao se 1983. godine i boksovao je još dva egzibiciona meča tokom devedesetih godina prošlog stoljeća.
Legendarni bokser je imao ukupno 39 profesionalnih mečeva, od kojih je 32 puta iz ringa izašao kao pobjednik, 21 meč pobijedio je nokautom, a šest je izgubio (tri nokautom) i jedan meč je boksovao neriješeno.
U cjelokupnoj karijeri je imao 299 mečeva u kojima je zabilježio 272 pobjede i 16 poraza, a 11 mečeva je završeno bez odluke o pobjedniku.
