Obilježavanje 29. novembra prestalo je raspadom SFR Jugoslavije u svim njenim republikama, osim u Srbiji. Dan Republike ostao je zvanični praznik u SR Jugoslaviji do 14. novembra 2002. godine, kada je ukinut odlukom Savezne skupštine.
Drugo zasjedanje AVNOJ-a održano je 29. i 30. novembra 1943. godine i na njemu je donesena odluka da se Jugoslavija izgradi na federativnom principu, pod vodstvom samo jedne stranke - Komunističke partije Jugoslavije. Na tom skupu je odlučeno da se budućoj Jugoslaviji pripoje južnoslovenske teritorije koje su na kraju Prvog svjetskog rata ostale u sastavu Italije (Istra, Zadar, Slovenačko primorje, Julijska krajina i druge).
Odlučeno je i da se formira Nacionalni komitet oslobođenja Jugoslavije (NKOJ), koji je imao izvjesna svojstva vlade, a izbjegličkoj vladi i kralju Petru II Karađorđeviću zabranjen je povratak u zemlju.
AVNOJ je uveo naziv maršala Jugoslavije i dodijelio ga partizanskom vrhovnom komandantu Josipu Brozu Titu. Funkcija predsjednika "prve vlade" nove Jugoslavije povjerena je Titu, koji je ostao doživotni predsjednik Jugoslavije.
Poslije završetka rata, od 1945. godine, 29. novembar proslavljan je kao Dan Republike i bio jedan od najvećih praznika u nekadašnjoj SFRJ. Prema tadašnjem Zakonu o državnim praznicima, proslavljao se dva neradna dana, uz svečane akademije u glavnim gradovima republika bivše države i počasne plotune, a 1964. ustanovljena je i nagrada AVNOJ-a.
