U Tori se taj praznik naziva Jom Terua – Trubni dan, jer on nalaže zapovijed iz IV Knjige Mojsijeve da se duva u šofar (rog). Slavi se prvog i drugog Tišrija. To je početak vjerskog kalendara u ranoj jeseni, doba kada čovjek treba srediti svoj život.
Vjernici tokom prvog dana praznika odlaze na rijeku gdje ima ribe. Govore se molitve, a u vodu se bacaju mrve hljeba što simboliše odbacivanje grijeha.
Prva dva dana blagdana zabranjen je svaki rad, osim pripreme hrane. Oblači se svečano, a poželjna je bijela odjeća, te se odlazi u sinagogu moliti slihes, oprosnice, koje se mole svih deset dana do Jom kipura.
Roditelji blagosiljaju djecu, a majka pali svijeće uz blagdanski blagoslov, ako je blagdan na Šabat, tada se svijeće ne pale.
Novogodišnja večera ima karakter porodičnog okupljanja, a ne masovni kao u ostalom svijetu kada se proslavlja Nova godina. Običaj je da večera počne sa jabukom i medom čime se simbolizuje slatka godina.
Na trpezi se tradicionalno nalaze razni plodovi, a za svaki se izgovara posebna molitva. Obavezno je da se ponude med, nar, mrkva, špinat, grah, glava ribe, prasa, tikvice i datule.
Nakon praznika počinje pokorničko razdoblje koje traje deset dana i završava se Jom kipurom - Danom pomirenja, najvažnijim i najtužnijim danom jevrejskog kalendara kada se Jevreji prisjećaju svojih pokojnika. Roš Hašana nije porodični praznik, pa izuzev kraće večere kod kuće, sav se ceremonijal odvija u hramu.
Roš Hašana se čestita samo u jednostavnoj formi: "Šana tova! – Sretna ili dobra Nova godina". U Izraelu i svijetu vjernici čestitaju Novu godinu sa izrazom "Lešana tova tikatevu! - Neka ti bude zapisana Nova godina!".
