Usud je bio takav, možda u nečijim glavama smišljeno proračunat, da se aprila '92. godine nastavi tamo gdje se stalo prije tačno 47 godina, pa Sarajevu nakon svega nije ostalo ništa drugo nego da pamti taj 6. april, s pomiješanim osjećajima, kao dan svoga oslobođenja i dan svoje okupacije.
Oslobađanje Sarajeva od fašističke Njemačke tokom Drugog svjetskog rata počelo je 28. marta 1945. godine. Probojem 334. puka obalom Miljacke do Marijin-Dvora u noći 6. aprila završene su ulične borbe u Sarajevu. Do zore je njemačka 181. divizija napustila svoja posljednja uporišta, a u međuvremenu su preko Vraca i Mojmila u južni dio grada ušli i pripadnici 5. crnogorske udarne brigade
Na isti datum 1992. Sarajevo kreće u novu bitku. Petog, odnosno 6. aprila 1992. godine počela je najduža opsada u modernoj evropskoj historiji, opsada u kojoj je poginulo više od 11.000 građana, od čega više od 1.600 djece.
Sarajevo, sedam i po decenija od Drugog svjetskog rata i dvije i po decenije od agresije, nije prevazišlo svoju prošlost, kako se to potencira i priželjkuje, a već su ga dobrano pritisnuli novi izazovi, uz sve i pandemija koronavirusa koja nikoga u svijetu nije zaobišla i ostavila ravnodušnim.
