Kapetan Hajro je 1992. godine uspio sa bosanskohercegovačkim patriotima spriječiti pokolj u Teočaku i Sapni, a kasnije i odbraniti te prostore od daleko nadmoćnijeg neprijatelja.
Kapetan Hajro poginuo je 30. oktobra 1992. godine u namjeri da sa svojim Teočanskim lavovima iz Nezuka napravi proboj ka Kamenici, a kasnije i Srebrenici. Historičari kažu da je Kapetan Hajro uspio u svojim planovima karakter rata u BiH bi bio sasvim drugačiji, a vjerovatno bi se spriječio i genocid u Srebrenici.
Bio je komandant Patriotske lige za sjeveroistočnu Bosnu, komandant Teritorijalne odbrane Ugljevik, komandant Teritorijalne odbrane Zvornik i komandant Prve teočanske brigade Armije RBiH.
Posthumno mu je dodjeljen Zlatni ljiljan, a odlikovan je i policijskom Medaljom za hrabrost.
Također, posthumno je proglašen herojem oslobodilačkog rata i unaprijeđen u čin brigadnog generala.
