Referendum koji se organizovao u Socijalističkoj republici Bosni i Hercegovini održavao se dva dana, tačnije 29. februara i 1. marta. U izuzetno teškim i napetim trenucima, s obzirom na već ranije započete sukobe na teritoriji Slovenije i Hrvatske, stanovnici Bosne i Hercegovine odgovorili su na referendumsko pitanje:
"Jeste li za suverenu i nezavisnu Bosnu i Hercegovinu, državu ravnopravnih građana, naroda BiH - Muslimana, Srba, Hrvata i pripadnika drugih naroda koji u njoj žive?"
Na referendum je izašlo oko 64,31 posto građana s pravom glasa, a za nezavisnost BiH je od tog broja glasalo oko 99,44 posto.
Predstavnici srpskog naroda u organima vlasti pozvali su sve Srbe da bojkotuju referendum te su naglasili da je riječ o nelegalnim aktivnostima. Nešto ranije, 9. januara 1992. godine, predstavnici srpskog naroda usvojili su deklaraciju o proglašenju tzv. Republike srpskog naroda Bosne i Hercegovine čime su željeli stvoriti preduslovi za pripajanje dijelova BiH sa većinski srpskim stanovništvom u sastav krnje Jugoslavije.
Nakon održanog referenduma, Bosnu i Hercegovinu su 6. aprila priznale članice tadašnje Evropske zajednice, a dan kasnije Sjedinjene Američke Države. Prva država koja je priznala BiH bila je Bugarska. Nakon proglašenja nezavisnosti, Republika Bosna i Hercegovina je 22. maja 1992. postala i članica Organizacije ujedinjenih naroda.
U aprilu 1992. godine uslijedili su prvi sukobi, a zatim i agresija paravojnih formacija, a kasnije i Vojske RS-a. Agresija na Bosnu i Hercegovinu trajala je sve do potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma 1995. godine, a opsada glavnog grada države 1.425 dana.
Dok se u jednom njenom dijelu, tačnije u Federaciji Bosne i Hercegovine ovaj dan obilježava kao praznik, u Republici Srpskoj i dalje negiraju 1. mart kao značajan datum u historiji Bosne i Hercegovine te i dalje insistiraju na proslavi neustavnog 9. januara.
Svim državljanima Bosne i Hercegovine, redakcija portala Klix.ba čestita 1. mart Dan nezavisnosti Bosne i Hercegovine.
