U ranu zoru, 14. aprila, mještane Janje su probudila snažne eksplozije. Atik džamija je srušena nakon prvog miniranja, dok je Džedid džamija minirana i rušena narednih sedam dana. Međutim, temelji Džedid džamije nikada nisu srušeni i ostali su prkositi rušiteljima do kraja rata.
Mještani Janje podsjećaju kako su miniranje i rušenje džamija nadgledali pripadnici tadašnjeg MUP-a RS, a mještanima Janje zabranjeno je fotografisanje srušenih objekata kako bi se sakrili tragovi zločina.
Zajedno sa džamijama tog 14. aprila 1993. godine uništena je kompletna biblioteka posljednjeg janjanskog muderisa Mula Alije Sadikovića, odnosno oko 300 svezaka i knjiga na turskom, bosanskom, arapskom i perzijskom jeziku.
Nakon potpisivanja Dejtonskog mirovnog sporazuma mještani Janje su se među prvima počeli vraćati na svoja vjekovna ognjišta, a sa masovnim povratkom obnovljene su Atik i Džedid džamija, dok je završena džamija u naselju Polutine.
Danas je se oko 1.000 mještana Janje prisjetilo 14. aprila 1993. godine, a najmlađi stanovnici su bacili cvijeće u rijeku Janju, koja protiče pored Atik i Džedid džamije i ulijeva se u rijeku Drinu. Također, danas je otkriveno i spomen obilježje šehidima i civilnim žrtvama agresije na BiH, a proučen je i Jasin u Atik džamiji.