Zapaljen badnjak u Sarajevu: Vjernici započeli proslavu uoči najradosnijeg praznika

Večernju službu i paljenje badnjaka služio je mitropolit dabrobosanski Hrizostom. Paljenje badnjaka ispred gradskih crkvi centralni je događaj ovog važnog dana za pravoslavce. Ujedno je to i prilika za druženje porodica, prijatelja i komšija.

Ovo drvo kada gori razvija veliku toplotu i svjetlost, pa se vjeruje da je tako postalo simbol ljubavi i svjetlosti, zajedništva, jedinstva i porodičnog života. Običaj je da domaćin kuće i najstariji sin ranom zorom na Badnji dan odu u šumu po badnjak koji navečer zapale. Danas se većinom cvijeće i grana hrasta. Badnjak u kući je simbol sreće, zdravlja i napretka, a svjerske strane predstavlja drvo koje su pastiri donijeli Josifu i Mariji da založe vatru i zagriju pećinu u kojoj je rođen Isus.

Uz Badnjak, domu se daruje i žito da bi naredna godina bila plodna, a u kuću se unosi i slama.

Badnjak se pali uoči praznika i gori do Božića, kada se objavljuje radost Hristovog Rođenja. Dogorijevanje badnjaka je simbol rastanka sa starim vjerovanjima i prihvatanje nove svjetlosti koja dolazi sa vjerom u novorođenog Hrista.

Badnja veče je porodični praznik, kada se ukućani okupljaju oko posne trpeze, jer je Badnji dan i posljednji dan posta.

Badnje veče i Božić 7. januara slave pravoslavne crkve koje se drže starog, julijanskog kalendara. UZ SPC, između ostalih, to su i ruska i gruzijska crkva, jeruzalemska pravoslavna patrijaršija, Sveta Gora i starokalendarci u Grčkoj i egipatski Kopti.