O spornom zakonu
159

Intelektualci iz regije osuđuju Beograd: Srbija ponovo želi prisvojiti Crnu Goru

S. H.
Foto: EPA-EFE
Foto: EPA-EFE
Više od 80 intelektualaca iz raznih oblasti iz cijele regije potpisao je apel kojim osuđuje zvanični Beograd zbog ohrabrivanja nereda u Crnoj Gori nakon usvajanja Zakona o slobodi vjeroispovijesti.

Tako intelektulaci poručuju da je država Crna Gora izložena pokušaju nasilne destabilizacije: ugroženi su joj mir, teritorijalni integritet, ustavni poredak, vladavina zakona, jednakost građana i ravnopravnost crkava i verskih zajednica.

"Riječ je o još jednom u nizu pokušaja zvaničnog Beograda da se Crna Gora vrati u državni okvir sa Srbijom i da se na taj način spriječi njena konsolidacija kao samostalne i suverene države. Svoju državnu nezavisnost, ukinutu nakon srpske okupacije 1918. godine, Crna Gora je obnovila na referendumu 21. maja 2006. Usvajanjem Zakona o vjerskim zajednicama, pripremljenim u saradnji s Venecijanskom komisijom i usaglašenim s najvišim evropskim standardima u toj oblasti, Crna Gora mijenja zakon donesen prije pola vijeka. Istovremeno, ovim se poništava Dekret regenta Aleksandra Karađorđevića iz 1920. godine, kojim je ukinuta autokefalna Crnogorska pravoslavna crkva, i u potpunosti zaokružuje državno-pravni okvir Crne Gore. Otuda napadi velikosrpskih nacionalista na Zakon o vjerskim zajednicama, koji je i povod za novi pokušaj državnog udara", poručuje se u apelu.

Dalje dodaju da je u oktobru 2016. Crna Gora uspjela da se odbrani od rusko-srpskog udara.

"Uspije li novi pokušaj destabilizacije Crne Gore, njegove direktne posljedice bit će oružani sukobi, gubitak ljudskih života i materijalna razaranja. Strateg, pokrovitelj, logističar i naredbodavac poslednjeg pokušaja destabilizacije Crne Gore je zvanični Beograd, odnosno vlasti Srbije, Srpska pravoslavna crkva i najveće opozicione stranke. I ovoga puta srpske elite konsensualno od vlasti u Srbiji zahtevaju radikalnu reakciju. Upozoravamo da su mehanizmi destabilizacije Crne Gore jednaki onima osmišljenim devedesetih godina prošlog veka. I njihov cilj je isti: zadržavanje Crne Gore pod beogradskim velikodržavnim patronatom najsigurniji je način očuvanja ideje velike Srbije. 'Spomenici' takve politike zvaničnog Beograda su genocid, etničko čišćenje i masovni ratni i zločini protiv humanosti počinjeni u Hrvatskoj, Bosni i Hercegovini i na Kosovu. Crna Gora je od strane zvaničnog Beograda i njegovih saveznika odabrana kao žrtva regenirisane politike Slobodana Miloševića prema susjednim državama pored ostalog i zbog svog beskompromisnog opredjeljenja za građansko društvo, za euro-atlantske integracije, zaštitu manjina i najbolje odnose sa susedima", navodi se u saopćenju.

Poručuju da iako je srpski nacionalizam izgubio gotovo sve poluge moći, vjeruju da je važno upozoriti na pogubne posljedice ovakve politike zvaničnog Beograda.

"Regionalna solidarnost imperativ je za sve balkanske narode, koji moraju pokazati odgovornost i spremnost za predstojeće izazove. Zbog značaja Crne Gore kao vodeće države u euro-atlantskim integracijama u Jugoistočnoj Evropi, smatramo nedopustivom pasivnost evropskih institucija i vlada demokratskih zemalja u osudi novog pokušaja destabilizacije Crne Gore na principima politike Slobodana Miloševića. Političkom, crkvenom i medijskom kampanjom dezinformacija iz Beograda, koja se sprovodi i u Podgorici i Banjoj Luci, ozbiljno je ugrožen mir ne samo u Crnoj Gori, već i u celom regionu", poručuju.

Iz navedenih razloga pozivaju sve političke aktere u međunarodnoj zajednici i regionu da nedvosmisleno osude destabilizaciju Crne Gore i regiona koju kreira i podstiče zvanični Beograd.

Latinka Perović, istoričar Stjepan Mesić, predsednik Predsedništva SFRJ i predsednik Hrvatske Milan Kučan, predsednik Slovenije Budimir Lončar, ministar spoljnih poslova SFRJ Bogić Bogićević, član Predsedništva SFRJ Raif Dizdarević, predsednik Predsedništva SFRJ Haris Silajdžić, predsedavajući Predsjedništva BiH Azem Vllasi, advokat Veljko Bulajić, reditelj

Bogdan Tanjević, košarkaški trener Šerbo Rastoder, istoričar Ivo Goldstein, istoričar Husnija Kamberović, istoričar Milivoj Bešlin, istoričar Momir Samardžić, istoričar Nikola Samardžić, istoričar Živko Andrijašević, istoričar Dragan Markovina, istoričar Edin Omerčić, istoričar Adnan Prekić, istoričar

Ivo Vajgl, diplomata, član EP Žarko Papić, direktor IBHI Dimitrije Popović, slikar Senad Pećanin, advokat Tamara Nikčević, novinar Sonja Biserko, Helsinški odbor u Srbiji Milorad Popović, pisac Boris A. Novak, pisac Mirjana Miočinović, dramaturg Vladimir Arsenijević, pisac David Filip, pisac Svetislav Basara, pisac Nenad Prokić, dramaturg Veton Surroi, pisac i publicista Andrej Nikolaidis, pisac Shkelzen Maliqi, filozof Vladimir Milčin, reditelj Dino Mustafić, reditelj Radmila Vojvodić, reditelj Emir Hadžihafizbegović, glumac Nataša Mićić, poslanica u Skupštini Srbije (LDP) Čedomir Jovanović, narodni poslanik, predsednik LDP Nenad Čanak, narodni poslanik, predsednik LSV Bojan Kostreš, političar (LSV) Aleksandar Olenik, advokat Tanja Petovar, advokat Aleksandar Sekulović, Savez antifašista Srbije Sinan Alić, novinar Nerzuk Ćurak, politikolog Prof. Edina Bećirević Prof. Gjyleta Mushkolaj Slobodan Backović, akademik CANU Slavo Kukić, sociolog Esad Duraković, filolog Branka Dragović Savić, novinar Dinko Gruhonjić, novinar Slobodan Sadžakov, filozof Tomislav Marković, novinar Belul Beqaj, novinar Lula Mikijelj, aktivistkinja Srđan Sušnica, sociolog Izabela Kisić, Helsinski odbor u Srbiji Reuf Bajrović, političar Agon Bajrami Slaviša Lekić, novinar Boris Varga, politikolog i novinar Zlatko Dizdarević, novinar Boško Jakšić, novinar Dragan Banjac, novinar Mijat Lakičević, novinar Gordana Suša, novinar Boro Kontić, novinar Dragan Bursać, novinar Emir Suljagić, novinar i pisac Nataša Govedarica, dramaturg Snežana Čongradin, novinar Pavle Radić, kolumnista Bojan Tončić, novinar Dušan Mijić, preduzetnik Prof. Ivo Komšić, Suzana Kadirić, novinar Ćerim Bajrami, političar Esad Rastoder Rusmir Mahmutćehajić, Međunarodni forum Bosna Miloš Ćirić, politikolog Prof. Ferid Muhić