Misterija Arkanovog ubistva: Slučaj zvanično riješen, ali nalogodavci još nisu otkriveni
Ražnatović je ubijen 15. januara 2000. godine, nešto poslije 17 sati, u beogradskom hotelu "Interkontinental". S njim su ubijeni i njegovi prijatelji, bivši radnici Saveznog SUP-a pukovnik Dragan Garić i major Milenko Mandić, pripadnik SDG-a, piše Blic.
Napadači su Ražnatovića upucali sa tri hica u glavu. Napadači - Milan Đurišić, Dragan Nikolić i Dobrosav Gavrić - ubrzo su uhapšeni. Bjekstvo Gavrića, policajca koji je u vrijeme ubistva bio na bolovanju, bilo je izvedeno posebno "nespretno": ranjenog egzekutora saučesnici Vujadin Krstić i Dejan Pitulić prebacili su u lozničku bolnicu, gdje ga je policija i uhapsila.
Okružni sud u Beogradu je svu petoricu učesnika u ubistvu pa i ljekara koji je Gavrića zbrinuo prije bolnice osudio na višegodišnje robije. Do danas, međutim, ostaje misterija ko su bili nalogodavci Arkanovog ubistva.
Bez presude
Slučaj Arkanovih ubica nije zaključen presudom. Dobrosav Gavrić pušten je iz pritvora neposredno prije izricanja presude čemu nije prisustvovao. Od tada, idućih pet godina Arkanov ubica (osuđen na 35 godina zatvora) biće najtraženiji srpski bjegunac.
Uhapšen je krajem 2011. u Južnoafričkoj Republici, ali ne po potjernici Srbije. Gavrić je u Africi nastavio da se bavi kriminalom, pa je uhapšen kao vozač afričkog kralja podzemlja Sirila Bika, koji je ubijen u martu 2011. Gavrićev identitet, međutim, nije odmah otkriven (policiji se predstavio kao Saša Kovačević) i on je najprije pušten iz pritvora. Ubrzo je ponovo uhapšen zbog posjedovanja kokaina i tada je utvrđeno da se radi o Arkanovom ubici.
Gavrić do danas nije izručen Srbiji, iako su vlasti to zatražile. Policajac iz Loznice se, međutim, najprije pravnim sredstvima borio protiv ekstradicije, a potom je podnio i zahtjev za politički azil u Južnoafričkoj Republici, piše Blic.
U toj molbi iznio je nevjerovatnu priču o bjekstvu i motivima za ubistvo Arkana, za koje i dalje tvrdi da ga nije počinio. On je otkrio da je do Afrike bježao preko Italije i Kube, pod lažnim imenom, a da je Ražnatovićevu smrt želio Slobodan Milošević, čiji su mu ljudi namjestili optužbe. Ta molba je, također, odbijena, ali ekstradicija se još nije desila.
Niz likvidacija u srpskom podezmlju
Nakon ubistva Ražnatovića, uslijedio je niz likvidacija u srpskom podzemlju. Te likvidacije dovodile su se u vezu sa ubistvom Arkana, ali nikada nije potvrđeno da li je u pitanju bila osveta bivših Arkanovih saboraca za smrt svog komandanta ili su kriminalci iskoristili Arkanovo ubistvo kao povod za međusobni obračun i borbu za prevlast.
Već u februaru 2000. godine u Beogradu je ubijen Mirko Tomić Bosanac, koji je dovođen u vezu sa ubistvom Arkana, ali i sa ubistvom ministra odbrane Pavla Bulatovića, koje se dogodilo sedam dana prije likvidacije Bosanca, a potom je uslijedilo ubistvo Radoslava Trlajića - Bate Trlaje.
Potom je u martu ubijen Branislav Lainović Dugi, poznat i kao Lajavi, koji je navodno par dana ranije saslušan u policiji u vezi sa ubistvom Arkana. Prilikom povratka sa njegove sahrane ubijeni su Zoran Davidović Ćanda i Ivan Stojanović.
U aprilu 2000. ubijen je Zoran Uskoković Skole, koji je u medijima bio povezivan sa Arkanovim ubistvom, ali je bio u sukobu sa prethodno ubijenim Trlajićem.
Veza sa Hagom
Protiv Željka Ražnatovića, komandanta Srpske dobrovoljačke garde u ratu u bivšoj SFRJ, Haški tribunal je podigao optužnice za ratne zločine u Hrvatskoj i Bosni i Hercegovini. Arkan nikada nije dočekao da se pojavi pred Haškim sudom, a špekulisalo se da bi mogao biti jedan od ključnih svjedoka protiv Slobodana Miloševića.