Etničko čišćenje kosovskih Albanaca uzrokovalo je destabilizaciju regiona što je naposljetku nagnalo NATO da pokrene intervenciju protiv ciljena na teritorijama današnje Srbije, Crne Gore i Kosova. S obzirom da akcija nije dobila odobrenje Ujedinjenih nacija, vlasti u Beogradu i danas intervenciju smatraju ilegalnom.
Za vrijeme bombardovanja uglavnom vojnih ciljeva desile su se i civilne žrtve. Ubijeno je oko 500 civila, a uništeni su i civilni objekti kao što su mostovi, tvornice, pa i zgrada strane ambasade, u ovom slučaju Narodne Republike Kine.
Ipak, najvećim dijelom uništene su kasarne, vojni aerodromi i drugi objekti koji su bili potrebni za vođenje rata na Kosovu.
Vojni pritisak je bio uspješan te je Milošević bio prisiljen potpisati sporazum o povlačenju Vojske SRJ sa Kosova.
Bombardovanje je uništilo jugoslavensku infrastrukturu i njenu vojsku svela na nezavidan nivo. Miloševićem režim je ubrzo pao, a devet godina kasnije Kosovo je proglasilo nezavisnost.
