Sa samo četiri godine, u Prvom svjetskom ratu, Darinka je iz Trebinja s porodicom izbjegla u Peć, a potom i u Nikšić. Za života je prilično živopisno opisivala tragediju koja ih je snašla, kada su im zapalili kuću i prognali ih, prenosi srbijanski Blic.
Ipak, roditelji su željeli da djeca budu obrazovana te je Darinka osnovnu školu završila u Lasti, a kasnije, kada je rat počeo, na zahtjev komšije, poznatog narodnog heroja Vlade Šegrta, završila je i školu za medicinsku sestru. Tako se kao mlada djevojka Darinka našla u ustanku koji su podigli Vlado Šegrt i Sava Kovačević.
Od prvog dana bila je u ratu, zbog čega je kasnije dobila i spomenicu kao prvoborac. Kada se prisjećala rata, o Savi Kovačeviću i Vladi Šegrtu Darinka je govorila da su "dobri borci i junaci".
Premda je iz Aranđelova krenula s Desetom hercegovačkom brigadom, tokom ratnog perioda ona je prošla i Sutjesku i Neretvu, prelazila je iz brigade u brigadu te se našla u Bataljonskoj, Trećoj i Petoj proleterskoj brigadi, a na kraju i u diviziji Danila Komnenovića, čime je njen ratni put okončan.
Ponosna medicinska sestra bila je penzionisana sa činom starog vodnika, no ipak, ni to nije bilo dovoljno da dobije stan od države, već je čitavog života bila podstanarka, a u posljednjim godinama živjela je u stanu svog zeta Nebojše u Beogradu, kojeg je opisivala kao velikog čoveka koji joj je spasio život.
Kada je riječ o dugovječnosti, svojevrsni rekord u Srbiji drži Jelisaveta Veljković Cenka sa Senjaka, koja je u oktobru 2016. preminula u 112. godini.
