“Udžbenici iz historije u Srbiji selektivno i šturo prikazuju događaje, tendenciozno i namjerno prikrivaju podatke, a ponekad ih i falsificiraju”, kazala je Marijana Toma na tribini “Udžbenici povijesti u Srbiji: obrazovanje za pomirenje?”, koju je u Novome Sadu organizirao Fond za humanitarno pravo iz Beograda.
Kroz udžbenike historije razvija se ideja o “naciji-žrtvi”, što je najbolji mobilizatorski element za neke kasnije sukobe, kaže Toma.
Ističe da samo jedan od udžbenika historije spominje genocid u Srebrenici, ali istodobno falsificira činjenicu da je Međunarodni sud pravde proglasio Srbiju krivom za kršenje Konvencije o genocidu tako što navodi da je taj sud oslobodio Srbiju krivnje.
Predsjednik Izvršnog odbora NDNV-a Nedim Sejdinović ističe da je “nacionalistička mitomanija” iz 90-ih prisutna i u 21. stoljeću.
“Sve to dovelo je do toga da je društvo zapravo rezervoar nasilja i dovoljna je samo mala iskra pa da požar ponovno plane”, kaže Sejdinović.
Katedre za historiju na univerzitetima u Beogradu i u Novom Sadu uglavnom su “rasadnici nacionalističke mitomanije”, dodaje on.
Srbijanski mediji ranije su objavili analizu školskih udžbenika historije profesorice Dubravke Stojanović koja je ustvrdila da su "udžbenici postali više od prostora za manipulaciju prošlošću, postali su argument u političkoj borbi, čime su se još više udaljili od svoje obrazovne funkcije“.
"Poslije 2000. godine u udžbenike u Srbiji unijeta je nova verzija svih događaja iz Drugog svjetskog rata koju možemo nazvati revizija revizije. Sada su uloge glavnih aktera rata potpuno izmijenjene u odnosu na komunističko vrijeme: četnici su postali good guys, a partizani bad guys. Radi se o veoma opasnom zahvatu koji dodatno destabilizira vrijednosno poremećeno srpsko društvo“, zaključila je profesorica.
U toj školskoj literaturi četnici su "prikazani kao jedini istinski pokret protiv okupatora, kao "jezgra srpskog građanskog otpora", koji je "za razliku od komunista koji su kanili podijeliti srpski etnički prostor, pod srpskim zemljama, pored Srbije, podrazumijevao Crnu Goru, cijelu Bosnu i Hercegovinu, dio Dalmacije uključujući Dubrovnik i Zadar, cijeli Srijem uključujući Vukovar, Vinkovce i Dalj, Vojvodinu, Kosovo i Metohiju te južnu Srbiju (Makedoniju)". Time su autori udžbenika iscrtali svoju željenu kartu etničkih granica“, ističe Stojanović.
Istraživanja nevladinih udruga o stupnju tolerancije među srednjoškolcima u Srbiji pokazuju da su puni predrasuda i negativnih stereotipa prema određenim etničkim grupama i manjinama.
Većina srednjoškolaca u Srbiji, kako su pokazala istraživanja Komiteta pravnika za ljudska prava, ne bi se družili s Albancima, Romima, Hrvatima i gay osobama.
