Istočna Evropa bilježi jedan od najvećih demografskih padova u modernoj historiji
Prema podacima UN-a u zemljama Istočne Evrope prošle godine živjelo je blizu 292 miliona ljudi, što je za 18 miliona manje u odnosu na početak 1990-ih.
Depopulacija ovog regiona započela je nakon pada Sovjetskog saveza i otvaranja granica Evrope. Od 2000. godine trend depopulacije je smanjen, ali je i dalje prisutan, navodi Valentina Romei u kolumni za Financial Times.
Emigracija je bila prvi pokretač ovih procesa. Nakon pada Sovjetskog saveza stotine hiljada osoba iz Istočne Evrope krenulo je u Zapadnu Evropu.
Poljaci i Litvanci masovno su odlazili u Irsku i Veliku Britaniju, Estonci su odlazili u Finsku, Rumuni u Španiju i Italiju...
Trend emigracije ubrzao se nakon pristupanja pojedinih zemalja Evropskoj uniji, a o kojem obimu emigracije se radi govori i podatak da je Rumuniju samo u 1990. napustilo 100.000 stanovnika.
Oni koji su ostajali, imali su znatno manje djece nego njihovi roditelji. U kasnim 1980-im u ovom dijelu Evrope prosječno se rađalo 2,1 dijete po bračnom paru, dok danas bračni par ima prosječno 1,2 djece.
Iako su i neke druge zemlje iskusile sličan pad prirodnog priraštaja, imigracija je smanjila trend pada prirodnog priraštaja na ukupan broj stanovnika.
Većina država pokušala je provesti određene politike koje bi rezultirale povećanjem prirodnog priraštaja.
Međutim, sve te politike, posebno one u kojima je država nudila novac ili penziju za treće i svako naredno dijete, dale su mršave rezultate.
Tek ekonomski rast i smanjenje razlika u zemljama Istočne Evrope u odnosu na zemlje Zapadne Evrope utjecali su na smanjenje odljeva stanovništva.
