Početkom sedamdesetih godina prošlog vijeka došlo je do restrukturiranja onih auto-moto društava koja su se, pored drugih statutarnih djelatnosti AMS (Auto Moto Saveza Jugoslavije), bavila i učešćem na takmičenjima vrhunskog auto-moto sporta, pa su formirani specijalizovani sportski auto-klubovi, koji su našli pokrovitelje u postojećim sportskim društvima.
Tako su 1971. godine formirani AMK Dinamo Zagreb i ASK Crvena zvezda u Beogradu, a 1972. godine AK Donit-Olimpija u Ljubljani i AMK Željezničar u Sarajevu. Naime, nakon osvajanja prvenstva Jugoslavije u fudbalu, 1971/72. Sportsko društvo Željezničar Sarajevo je, na inicijativu tadašnjeg sekretara gradskog Saveza organizacija fizičke kulture Đorđa Danilovića, 1972. godine primilo pod krov novoosnovani Auto moto klub Željezničar, sa sjedištem na adresi SD u Sarajevu, ulica Slaviše Vajnera Čiče br. 2 (sada Augusta Brauna). Predsjednik kluba bio je Ekrem Kulenović, tada generalni direktor Tvornice automobila Sarajevo, a od 1976. njegov nasljednik u TAS-u dipl. ing maš. Hilmija Šuljak. Đorđe Danilović je bio prvi sekretar novoosnovanog kluba.
Iste godine, legendarni sarajevski automobilista i član ovog kluba, Sead Alihodžić (1946-2023) osvaja za Želju titulu šampiona Jugoslavije na kružnim stazama, za upravljačem Alfa Romea 1300 GTA Junior. Ovaj nevjerovatno brz automobil pripremljen je u italijanskoj radionici Santina Balduzzija, u mjestu Lodi, kod Milana. Bliskom saradnjom sa Autodeltom, trkaćim odjelom Alfa Romea, Balduzzi je kasnih 60-tih i u prvoj polovini 70-ih godina napravio neke od najuspješnijih trkaćih automobila Alfa Romeo tog vremena.
Također, iste godine, pored Alihodžića u klub je prešao Miroslav Nosse (1936-2021), koji je, pored Alihodžića, za upravljačem BMW-a Alpina osvojio i svoju prvu titulu šampiona Jugoslavije, u tih godina najvišoj klasi do 2000 ccm.
Fadil Kadić (1945.), šampion Jugoslavije u reliju 1971. godine kada je postao prvi poslijeratni šampion u auto-sportovima Jugoslavije iz Bosne i Hercegovine i jedini u auto-reliju, počinje da vozi obje discipline auto-trka za Željezničar 1972. godine, dok je u reliju ostao još godinu dana u sarajevskom Akademskom auto-reli klubu. Pored ovog velikog uspjeha, Fadil je bio tri puta član reprezentacije Jugoslavije u Balkanskom reli prvenstvu, vozač fabričkog tima Zastave, a kasnije šestorostruki šampion nezavisne Bosne i Hercegovine i osvajač Zlatne kacige BiHAMK-a.
Miroslav Nosse je na jugoslovenskim stazama nizao pobjede, a 1974. godine postao je jedini bosanskohercegovački automobilista sa tada najvišim priznanjem Auto moto saveza Jugoslavije Zlatnom kacigom, za tri uzastopne šampionske titule.
Jedan od najboljih jugoslavenskih automobilista svih vremena, Sead Alihodžić je kao dvostruki šampion Jugoslavije i Automobilista godine u anketi TANJUG-a 1975. godine, te nakon uspjeha u Formuli Super Fau 1977. godine, krenuo putem britanskih šampionata Formule 3 (pokrovitelji Vandervell i British Petrol) u timu Optima Racing, pod vodstvom engleskog menadžera Roja Kenedija, u konkurenciji nekoliko kasnije višestrukih prvaka svijeta u Formuli 1. Na žalost, nada da će jedan Sarajlija i prvi vozač sarajevskog Željezničara, ući u takmičenje Formule 1, nestala je tog kišovitog 18. marta 1978. godine, kada je u engleskom Silverstonu, Seadova March 773 Toyota 2T-G Novamotor izletjela sa staze i probila čak sedam zaštitnih mreža koje dijele stazu od gledališta. Iako je zadobio težak potres mozga, Sejo je ostao živ, ali se do smrti 2023. godine nikada nije potpuno oporavio. Ipak, Sejo je postao prvi i jedini Bosanac u historiji koji je osvojio dva boda Šampionata Formule 3 (na prvoj trci Vandervell Britanskog šampionata Formule 3), u nedjelju 5. marta 1978. godine u Silverstonu, dvije nedjelje prije pomenute nesreće.
Mada su okosnicu kluba činili najbolji vozači, izvanredne rezultate postigli su i mnogi drugi vozači u nižim i višim klasama automobila. Prva kadrovska promjena u AMK Željezničar Sarajevo, izvršena je krajem 1976. godine kada je na mjesto sekretara kluba imenovan Miroslav Milutinović, a potom je 1978. godine za predsjednika kluba imenovan Hasan Konjhodžić, tadašnji komercijalni direktor Tvornice Automobila Sarajevo. Karizmatični Miroslav Milutinović, u mnogim aktivnostima alfa i omega kluba i u pogledu automobilizma izuzetno stručan čovjek, koji je zbog svog znanja dobio nadimak Kvisko, a prema figurici koja je bila zaštitni znak i maskota tada poznatog televizijskog kviza opšteg znanja pod nazivom Kviskoteka.
Osim Hilmije Šuljka, predsjedništvo kluba činile su i druge istaknute ličnosti grada Sarajeva kao što su bili Izet Zubović guverner Narodne banke Bosne i Hercegovine, Ivica Sučić direktor Robne kuće Sarajka, Amil Tafro direktor fabrike bombona i čokolade Zora Sarajevo, Salko Aličehić direktor u UPI-ju, Fahrudin Memić novinar Oslobođenja i drugi.
Prema mišljenju mnogih ljubitelja auto-sporta, jedna od možda najzanimljivijih trka na kružnim stazama u organizaciji ovog kluba, bila je auto-trka Šampionata Jugoslavije na kružnim stazama 1978. godine.
Održana je u nedjelju 28. maja u Sarajevu pod nazivom Dan mladosti '78 i vožena po kišnom vremenu na stazi Butmir dugoj 2.600 metara, odnosno pisti Aerodroma Sarajevo, a nastupilo je više od 120 jugoslovenskih vozača.
Te godine, u šampionatu Jugoslavije izvršene su izmjene u klasama trkaćih automobila, a posebna atrakcija bila je Formula Super Fau. Međutim, najveće iznenađenje bila je tada najbrojnija Nacionalna klasa do 785 ccm koja je podijeljena na Klasu do 785 ccm Juniori i Klasu do 785 ccm Specijal. U klasi Junior nastupali su vozači do 23 godine starosti sa standardnim automobilima Zastava 750, a u Klasi S nastupali su nešto stariji vozači sa Zastavama 750 Specijal. Bila je to prva trka Juniora u Šampionatu Jugoslavije i na kojoj su pored drugih nastupili i vozači AMK Željezničar Sarajevo, Šefik Braco Emrić i Milenko Vuković. Naravno, u ostalim klasama nastupili su i drugi vozači ovog kluba.
Nakon niza uspješnih godina, prestankom takmičenja najboljih vozača, Miroslava Nossea potom i Seada Alihodžića, u klubu je nastala neminovna stagnacija. To svjedoče i godine najboljih rezultata u klupskoj konkurenciji (treća mjesta u kružnim trkama 1973. i 1975. godine i na brdskim trkama u seriji 1980/81/82/83, dok je u reliju najuspješnija bila 1974. godina sa konačnim četvrtim mjestom.
Nastavak šampionskih uspjeha iz 70-tih godina ostvario je 1982. godine Senad Bećar iz Visokog (1950-2015) koji je vozeći za ovaj klub, postao šampion Jugoslavije na brdskim trkama u klasi do 785 ccm Specijal.
O višegodišnjim uspjesima Nevena Vukasovića (1956-), šampiona Jugoslavije u klasi na brdskim trkama 1990. godine (za ljubljansku Donit-Olimpiju), potom u nezavisnoj Bosni i Hercegovini dvanaestostrukom šampionu i trostrukom nosiocu Zlatne kacige BiHAMK, najbolje govori podatak o više od 450 pehara osvojenih na brdskim trkama i relijima kroz cijelu karijeru.
- Takmičari AMK Željezničar: Akšamija Mehmed, Alihodžić Sead, Aljic Rizo, Ašćerić Ismet, Baftić Muhamed, Banović Nebojša, Baračkov Ljubiša, Barjaktarević Zlatko, Bećar Senad, Bleština Zvonko, Bodnaruk Krešimir, Bogdanović Jozo, Božić Branko, Brezo Željko, Cviko Enes, Ćirić Adnan, Čelebić Omer, Dedić Sead, Draganović Kemal, Đelilović Muradif, Emrić Šefik, Hadžić Bakir, Hrustić Sead, Jažić Muhamed, Jelić Nebojša, Ježek Stjepan, Kadić Fadil, Kapetanović Veselin, Kapetanović Zlatan, Kapisoda Mirko, Kasapović Mile, Katić Panta, Kovačević Miljan, Krsmanović Rajko, Lazarević Nedeljko, Lazarević Predrag, Lazić Miro, Ločki Dušan, Lužaić Veroljub, Marković Željko, Mićanović Dragan, Milutinović Miroslav, Mirić Dragan, Muminagić Dželal, Nikolić Slobodan, Nosse Miroslav, Pecelj Milan, Petronijević Momir, Petrović Đorđe, Sarić Sead, Smailagić, Soldo Želimir, Šehović Slavenko, Šeremet Ahmet, Šeremet Sead, Škrijelj Besim, Štrbac Miroslav, Tankosić Stojan, Tomić Braco, Valjevac Nihad, Vuk Renato, Vukasović Neven, Vukašinović Cvijetin, Vuković Milenko, Zrilić Mirko, Hodžić Senad, Crnadak Dragan.
Tokom postojanja, bodove za tim plavih je osvojilo 70 takmičara u četiri različite konkurencije šampionata Jugoslavije, imenovani po abecednom redoslijedu u prlogu. Računajući da je postojao izvjestan broj klupskih takmičara koji nisu uspjeli da se uvrste u ovaj spisak, možemo reći da je kroz klub, kao svojevrsnu školu sportskog automobilizma, u toku postojanja prošlo oko stotinu vozača iz Sarajeva i više gradova u Bosni i Hercegovini, ali i nekih drugih centara sportskog automobilizma bivše Jugoslavije.
Davor Božinović bio je na mjestu volonterskog sekretara kluba tokom 1980. godine kada je Miroslav Milutinović bio na odsluženju vojne obveze, a 1984. godine zbog prelaska na novu funkciju u Auto Moto Savezu Bosne i Hercegovine, Milutinović napušta AMK Željezničar.
Na inicijativu Želimira Solde, u Sarajevu je 1988. godine osnovan novi auto-klub pod nazivom Valter Expres, koji je preuzeo organizaciju automobilskih takmičenja prvenstva Jugoslavije i okupio neke vozače iz AMK Željezničar Sarajevo, a pojedini od tih vozača prelaze u druge jugoslavenske klubove, kao što je Donit Olimpija Ljubljana, AMK INA Zagreb, ARK Sarajevo i drugi.
Zbog ovih dešavanja, do tada najuspješniji bosanskohercegovački i jedan od jugoslavenskih klubova koji je okupljao najveća imena auto-sporta tog vremena, zapao je u stagnaciju, sve do prestanka rada uoči početka ratnih dešavanja u Bosni i Hercegovini krajem 1991. godine. Nakon Dejtonskog sporazuma 1995. nije obnovio rad.