U studiji koja razmatra šta bi se desilo da je EU uložila veće napore, prije svega finansijskim podsticajima, za opstanak bivše Jugoslavije i njeno primanje u članstvo EU-a, navodi se da bi Balkan u tom slučaju bio bolje mjesto za život.
“Životi stotine hiljada ljudi u Bosni i Hercegovini, Crnoj Gori, Hrvatskoj, Kosovu, Makedoniji, Sloveniji i Srbiji bili bi pošteđeni, a Amerika ne bi angažovala svoje vojnike u Evropi prvi put poslije Drugog svjetskog rata. Također, Balkan bi bio bolje mjesto”, navodi se u istraživanju.
Prema Corneliusu Adebahru, autoru njemačke studije, Jugoslavija bi zatražila članstvo u EU već 1991. godine i dvije godine kasnije počela pristupne pregovore zajedno s Austrijom, Finskom i Švedskom. On smatra da bi Jugoslavija na kraju 20. vijeka postala članica EU-a zajedno s Mađarskom, Estonijom i Maltom, dok bi u eurozonu mogla ući zajedno sa Grčkom.
U studiji se navodi da bi članstvo Jugoslavije u EU spriječilo i današnju ekonomsku krizu koja potresa EU.
“Sama činjenica da postoji tranziciona zemlja poput Jugoslavije koja traži članstvo u eurozoni navela bi stare članice da insistiraju na strožijoj kontroli ekonomskih politika zemalja članica što bi moglo spriječiti financijske krize poput onih u Grčkoj i Španiji”, navodi se u studiji.
Dodaje se da bi Jugoslavija, kao jedna od zemalja osnivača Pokreta nesvrstanih, omogućila mnogo bolje odnose EU-a sa novim silama u razvoju poput Indije, Južne Afrike, Indonezije i Malezije.
Također, bivša Jugoslavija sa blizu 24 miliona stanovnika, bila bi peta najveća članica EU-a do ulaska Poljske, a u Evropskom vijeću bi imala više glasova od Holandije, Portugala ili Belgije.
Ipak, u istraživanju se navodi da bi na kraju neke od republika u bivšoj Jugoslaviji, ipak, odlučile da se odvoje od centralne vlade u Beogradu.
“Želja ka decentralizaciji u Jugoslaviji bi ipak toliko jačala da bi se omogućilo izdvajanje jedne od republika, što bi predstavljalo presedan u EU. Mogući rezultat bi bio da bi EU na kraju činilo više država manje i srednje veličine”, ocjenjuje se u studiji.
Na kraju se zaključuje da bi se ovakvim scenarijem EU bolje pripremila za ekonomske krize u Grčkoj i Španiji, kao i to da bi Brisel imao mnogo manje razvijenu sigurnosnu i odbrambenu politiku.
