Većina njih je zadužila oružje od JNA i bila na spisku rasporeda za napad i pokolj Bošnjaka i Hrvata na tom području. Pošto su mještani sa tog područja ozbiljno shvatili ratne prijetnje, krenuli su prvi u napad, te vršili pretrese i razoružavanje tih civila i kod koga je pronađeno zaduženo oružje i daljom istragom u pronađenoj dokumentaciji otkriven ratni raspored, zatvoreni su u Silosu.
Bilo je i muških vojno sposobnih Srba koji nisu zatvoreni u Silosu, jer nisu se nalazili na spisku ratnog rasporeda i nisu posjedovali oružje, te su dobrovoljno 93. g. uz pomoć UN dobrovoljno preselili na područje BiH pod srpskom okupacijom, a bilo je i onih koji su ostali i učestvovali u odbrani BiH.
Krenuli su sa oružjem zaduženim u rezervnom sastavu policije i oružjem koje su već zaplijenili u Bradini. Akcija je zajedno organizovana sa Konjicom, a dosta srba iz Tarčina našlo se u Bradini i poslije napada su zatvoreni u Konjicu.