Džamije su 50-tih,60-tih,70-tih bile skoro prazne jer ljudi nisu stizali da idu u njih pošto su radili u fabrikama pet dana u sedmici i izlaz se nije mogao dobiti lako da bi otišao moliti se. Osi toga ljudi su vjerovali u društvo , rad i bolju budućnost. Džamija Skenderija nije srušena što se planirao izgraditi omladinski sportski centar Skenderija nego zato što je bila dotrajala i taj cijeli prostor je bio inače dosta zapušten