Karađorđe je postao venčani kum Milošu, na molbu Miloševog starijeg, tada popularnijeg polubrata, Vojvode Milana, a kasnije mu je krstio i dvoje dece. Karađorđe je bio taj koji je unapredio Miloša u zvanje Vojvode 1811. godine, posle smrti Vojvode Milana.Vožd je ubijen u noći između 13. i 14. jula 1817. godine, u Radovanjskom lugu, na imanju Dragića Vojnića, gde se sastao sa svojim kumom Vujicom Vulićevićem i Nikolom Novakovićem. Nikola (čijeg brata je Karađorđe svojevremeno osudio na smrt) je Vožda ubio na spavanju, sekirom, dok je njegovog pratioca, Nauma, ubio iz puške. Naredbu za likvidaciju Karađorđa Vujici Vulićeviću je izdao lično Knez Miloš, tada Beogradski vezir, u dogovoru sa Beogradskim pašom Marašlijom. Karađorđu i Naumu su jataganima odsečene glave. U kući Kneza Miloša je sa njih odrana koža i napunjene su pamukom.Sukobi dinastija karadjordjevica i obrenovica su imali krvav epilog...
U obe dinastije nasilnom smrću su stradala po dva vladara: Mihailo (1868) i Aleksandar (1903) Obrenović, i Karađorđe (1817) i Aleksandar (1934) Karađorđević. Trojicu od njih su ubili sami Srbi, dok je Kralj Aleksandar Karađorđević stradao od tuđinske ruke – hrvatskih Ustaša i makedonskih VMRO‐vaca. Po trojica vladara iz obe dinastije umrla su prirodnom smrću. Jedan Obrenović je umro u tuđini, van Otadžbine (Kralj Milan, 1901), dok su dvojica Karađorđevića preminula u izgnanstvu (Knez Aleksandar u Temišvaru 1885., a Kralj Petar II u SAD 1970. Godine.Protiv Kneza Aleksandra je 1857. godine, među Ustavobraniteljima i članovima Državnog saveta, skovana tzv. Tenkina zavera, nazvana tako po svom vođi, Stefanu Stefanoviću Tenki. Međutim, atentator, unajmljen da ubije Kneza, odao je vlastima zaveru, pa su zaverenici delom pohapšeni, delom prisilno penzionisani.
Posle mešanja Porte u nastalu krizu, ubrzo je sazvana Svetoandrejska skupština koja je, 22. decembra 1858. godine, zbacila kneza Aleksandra i na vlast vratila Kneza Miloša Obrenovića. Jedan od prvih poteza novog ‐ starog kneza, bio je da se naredi hapšenje, a potom i ubistvo trovanjem Tome Vučića‐Perišića. Knez se osvetio za bunu iz 1842. i za poraz iz 1857. godine. Obrenovići su se ponovo obreli u Srbiji, a Karađorđevići u emigraciji..U vreme samog atentata, na Megdanu, glavnoj varoškoj raskrsnici u Užicu, Mitar Tarabić je prema pričama očevidaca imao iznenadnu viziju u kojoj je video i pucnjeve, i Knežev ropac, i žene koje vrište. Kao u transu povikao je: „Kuku narode! Izgibismo Knjaza! Ubiše Knjaza, ubiše Knjaza!“.Knez Mihailo je ubijen 29. maja 1868. godine u atentatu, prilikom šetnje Košutnjakom. Trojica atentatora su prvo pucali u njega, a potom su ga dotukli noževima. Tom prilikom je ubijena i Mihailova sestra od strica Anka Konstantinović, a ranjena je njena kći Katarina