Nemam ništa protiv SFF-a naprotiv. Prvo da kažem Waltz with Bashir je stvarno fascinantan spoj animacije i dokumentarnog materijala a uvod sa onim psima što dolaze u snovima (ili noćnim morama je stvarno izvrsno urađen). Dobar je i panel bio u Meetin Pointu sa Arijem Folmanom gdje su postavljana pitanja i znam da se bruku para zadužio da napravi film. Malo je iritantna činjenica da je festival poluprivatnog oblika u smislu da se recimo Agnes B. pojavljuje u skoro svakom aspektu (kreator srca, haljina za zvijezde, gost predavač, sada takmičar) brate ne zna se je li uposlenik ili gost (vjerovatno i jedno i drugo). Tako i Leon Lučev i plejada raznih glumaca/voditelja/animatora/muzičara i sl renesansnih tipova. Činjenica je da ne bi bili u tolikoj mjeri prisutni svake godine i bilo kakvim povodom da nisu bliski Upravi i vlasnicima festivala. Bukvalno im se izmišljaju poslovi. Da iritantno je takođe da svake godine na OPen Airu raste VIP prostor na račun "običnih" ljubitelja 7 umjetnosti.