Tito je među deset najveći ubica 20. vijeka!
Koja mjera je najviše sprovođena tokom Titine diktature?
- Uglavnom su to bila streljanja. Scenario je bio ovakav - jedinica OZNA dođe u neko mjesto, recimo Zaječar. Zaposjedne neke zgrade koje imaju duboke podrume, pohapsi 700, 800 ili do 1.000 ljudi po okrugu, dovedu ih u te zatvore i improvizovane kuće, gde ih podvrgavaju raznim torturama i nakon sedam, osam dana, rjeđe nakon nekoliko mjeseci, odvode ih u jaruge, potoke, reke, i streljaju. Onda je tadašnja vlada u proljeće 1945. donijela odluku da se maskiraju te tajne grobnice i da se zabrani pristup porodicama narodnih neprijatelja, pa su negdje, na tim mjestima, nicali parkovi, stadioni... Recimo u Kragujevcu je na mjestu tajne masovne grobnice u fabrici Fijat bio parking.
Šta se zatim dešavalo?
- Opunomoćenici OZNA dobili su nalog da izvjeste vrhovnu OZNA o tome šta je rađeno, koliko je ljudi likvidirano, da bi se napravila jedna jedinstvena baza podataka, pa su tako nastale knjige i spiskovi streljanih od strane OZNA i narodno oslobodilačkih odbora koji su asistirali u tom poslu. U knjigama streljanih se vidi ko je i zašto uhapšen, ko ga je uhapsio, koliko je bio u zatvoru, ko je naredio streljanje, gde je izvršeno i kako. I tako u serijama. Ljudi su podvrgavani raznim vrstama torture - vješani su za polne organe, čupani su im nokti, prebijani su, izvođeni su na lažna streljanja, a bilo je čak i klanja. Nije bilo masovnog klanja kao kod četnika, ali je bilo.
Koji je bio najčešći motiv za likvidacije?
- Dok je rat trajao bilo je zgodno ljude likvidirati, jer se uvjek mogao naći dobar razlog - antifašizam ili kažnjavanje ratnih zločinaca. To je moglo da pije vodu kod naroda, jer su mnoge porodice bile oštećene ratom, jer je bilo raznih ratnih strašnih zločina - četničkih, njemačkih... Onda je bilo zgodno da se pod firmom revolucije provuče i osveta antikomunistima, građanskom sloju...
Uz Tita i Kardelja, snosi najveću odgovornost za revolucionarni teror nad seljaštvom, a osobito za osnivanje logora i stanje u njima. Goli otok, Sveti Grgur, Bileća i drugi logori bili su sadistička mučilišta za pristalice Informbiroa i žrtve Udbe. Za režim u tim logorima nikad i niko ne može osloboditi krivce i Aleksandra Rankovića, tadašnjeg potpredsednika Savezne vlade, ministra Unutrašnjih poslova i šefa Udbe. Ovi koji vole TITU (ubicu), pitam ih: "da li znaju za ijedan logor u miru osim, Titine logore, Stanjinove, Mau Ce-Tunga i Bušov logor Gvantanamo"??