Povlašteni život mačaka u nekadašnjoj rezidenciji ruskih careva u Sankt Peterburgu

Posjetioci muzeja muzeja Ermitaž u Sankt Peterburgu možda će primijetiti slab zvuk mjaukanja koji dolazi iz cijevi koje vode iz podruma. U glavnoj prostoriji nazvanoj "mačja kuća" osoblje muzeja hrani mačke i brine o njima, uz dežurne veterinare.

Palata također ima posebnu prostoriju za mačke koje su asocijalne i koje preferiraju manji kontakt s drugim mačkama. Zatim, tu su i one koji lutaju hodnicima podruma, leže na velikim cijevima i slobodno šetaju po prostorijama palate.

Ermitaž čak ima posvećenu sekretaricu za štampu za mačke, Mariju Haltunen. Iako im nije dozvoljen ulazak u galerije i rijetko ih viđa javnost, Haltunen kaže da su i dalje popularne.

Danas se muzej sastoji od pet zgrada otvorenih za javnost - sa Zimskom palatom kao centralnim dijelom. Skoro tri vijeka stara zgrada je od početka bila dom mačaka. Carica Elizabeta I je dekretom naredila da se mačke dovoze čak iz grada Kazana, otprilike 1200 kilometara udaljenog od Sankt Peterburga, kako bi hvatale miševe u podrumu palate.

Mačke i sada lutaju po podrumu jednog od najvećih muzeja na svijetu, koji ima oko 233.000 kvadratnih metara prostora i više od tri miliona umjetničkih djela i artefakata, uključujući značajnu kolekciju Rembrandta, Matisa i rijetkih drevnih grčkih vaza.

Nakon raspada Sovjetskog Saveza 1991. godine, zemlja se suočila s ekonomskom krizom koja je bila toliko strašna da je ljude natjerala da svoje ljubimce izbace na ulice.