Promocija knjige "Mit o bogumilima" autorice Jasne Šamić u četvrtak u Galeriji BKC-a

U promociji će učestvovati: Senadin Musabegović, Nenad Filipović, Minka Muftić, Dragan Stojković i autorica Jasna Šamić.

Jasna Šamić je francusko-bosanska spisateljica, specijalista za jezike i civilizacije Bliskog istoka, autorica brojnih djela svih književnih žanrova. Bila je profesorica na Univerzitetu u Sarajevu i direktorica istraživanja pri CNRS-u, kao i lektor na Univerzitetu Marc Bloch u Strasbourgu, gdje je predavala jezike, književnosti, historiju i civilizacije Balkana. Saradivala je s Radio France Internationale i France Culture u Parizu. Prevodila je djela sa mnogih europskih i orijentalnih jezika na bosanski, hrvatski, srpski, kao i s osmanskog i pomenutih slavenskih jezika na francuski.

Književne nagrade koje je do sada osvojila su Missions Stendhal, Prix Gauchez-Philippot, Nagrada publike na Salon du livre des Balkans, Nagrada Naji Naaman za cijeli opus, La Pomme d’or, Nagrada Zaklade bosanskih izdavača (između 2014. i 2022.), Nagrada kineski Zheng Nian Cup (2023).

Ključna namjera knjiga Jasne Šamić “Mit o Bogumilima”, objavljene u izdanju izdavačke kuće Udruženje za kulturu povezivanja Most Art Jugoslavija, je da demaskira revizionističku politiku onih koji poništavaju autonomiju bosanske crkve, ili koji smatraju da je vjerska razlika između bosanskih krstjana i katoličke i pravoslavne crkve minorna. Jasna, pozivajući se na francuske historičare, pravi paralelu između Katara i Bogumila, te ističe neke zajedničke principe vjerovanja, a to su: vjerovanje u principe kosmičkog dualizma, nepriznavanje crkvene hijerarhije, priznavanje Isusa kao duhovnog bića, nepriznavanje urođenog grijeha.

"E sada jesu li bosanski krstjani dio sveopšteg jeretičkog pokreta? Vrlo je teško govoriti o nekom jeretičkom učenju koje je monolitno. Vjerovatno postoji mnoštvo varijacija. Opštepoznato je da nemamo niti jedan originalni tekst o samoj Bosanskoj crkvi kojeg su napisali njeni članovi, a koji bi nedvosmisleno svjedočio o njihovoj doktrini, ali imamo mnoge dokumente koje su pisali njihovi progonitelji, koji možda dovoljno ne osvjetljavaju načine i praksu vjerovanja kod bosanskih krstjana. Ipak, neko svjedočanstvo o njihovom vjerovanju imamo, a to su likovni motivi na stećcima. Mnogi su historičari temeljito analizirali likovne motive na njima i prepoznali su određene simbole koji se pojavljuju u drugim civilizacijama, kao i u katoličanstvu i pravoslavlju", naveo je Senadin Musabegović govoreći o ovom djelu.

On dalje tvrdi: "Isto tako, kroz revizionističku prizmu se posmatra postojanje srednjovjekovne bosanske crkve – Bogumila – jer je ona za ‘nacionalno osviještene historičare’ jedna komunistička invencija, koja je kroz njih nastojala da podcrta subverzivni karakter Bosne i Hercegovine kao jedine Republike, koja nije zasnovana na nacionalnom principu. Zapravo, nastoji se revizionistički promatrati specifičnost same Republike Bosne i Hercegovine, kao i njena veza sa kulturnim nasljeđem srednjovjekovne Bosne, u kojoj su živjeli bosanski krstjani, ili Bogumili, koji su bili žrtve krstaškog ekspanzionizma koji je dolazio sa Istoka i sa Zapada.”