Lik napada kompletnu opoziciju, većinu novinara, vežinu građanskih aktivista te javne nepolitičke ličnosti, te obične građane uključujući uže i šire porodice gore navedenih na krajnje bestijalan način da ih stavi na svoj pljuvački zid odakle to onda dalje stotine SDAovaca šeruju, a drugi pljuju i prijete, te proglašavaju izdajnikom. Jel sad nerealno?
Uzimajući u obzir da je Jasmin bio i u centru lažne afere selefije sa hrvatskom službom može se kazati da je Jasmin beskrajno drzak lik jer hrvatske službe imaju njegov dosije i kada je došao preko Zagreba na Vozuću, ali i mnoge druge stvari. Bosnu je od štete lažne afere selefije spasila uporedna slovenačka špijunaža arbitraže i činjenica da su se i oni uporedno medijsli uključili u vrijeme lažne afere selefije.
Na suđenju koje je uslijedilo svi su osuđeni (arapi i bošnjaci), a jedino je Jasmin oslobođen. Iz razloga jer je, pretpostavlja se dao snimke i time nanio trajnu geopolitičku štetu ARBiH jer ARBiH ne reže glave zarobljenicima, te to dokuemtuje kamerama i fotoaparatima.
Jasmin Mulahusić je sa 18 godina došao kao dobrovoljac El Mudžahida pred bitku za Vozuću i sa sobom je donio fotoaparat i kameru. Kao i ostali došao je preko Zagreba i zagrebačke džamije. Sve one egzekucije srpskih zarobljenika su snimljene njegovim kamerama. 4 mjeseca kasnije on je u Belgiji uhapšen u kontra-terorističkoj akciji i te snimke su dospjele u ruke zapadnih službi te na koncu i u optužnicu protiv generala Mahmuljina.