Datum koji kod Sarajlija izaziva podijeljena osjećanja: Od ponosa i sreće, do najveće tuge
Oslobađanje Sarajeva od fašističke Njemačke tokom Drugog svjetskog rata počelo je 28. marta 1945. godine. Probojem 334. puka obalom Miljacke do Marijin-Dvora u noći 6. aprila završene su ulične borbe u Sarajevu. Do zore je njemačka 181. divizija napustila svoja posljednja uporišta, a u međuvremenu su preko Vraca i Mojmila u južni dio grada ušli i pripadnici 5. crnogorske udarne brigade.
Sarajevo je 6. aprila u osam sati bilo potpuno slobodno, a od tada se 6. april obilježava kao Dan Grada Sarajeva.
Istog datuma, 46 godina poslije, Sarajevo je počelo svoju novu bitku. Grad je u potpunosti opkoljen, a opsada koju su počele snage bosanskih Srba potpomognute JNA i srbijanskim paravojnim formacijama postala je najduža u modernoj evropskoj historiji.
Zločinci sa okolnih brda i okupiranih dijelova grada nisu štedjeli nikoga, tokom opsade ubijeno je više od 11.000 građana Sarajeva od kojih su njih 1.600 bili djeca. Sarajevo se doslovno tuklo, kako je to i naredio osuđeni ratni zločinac Ratko Mladić kao tadašnji general Vojske Republike Srpske.
"Tuci Velušiće i Pofaliće, tamo nema mnogo srpskog življa", zapovijedio je Mladić, koji je osuđen i za opsadu Sarajeva, u maju 1992. pukovniku Mirku Vukašinoviću.
Između ostalih, zapaljena je zgrada Pošte čime je grad komunikacijski odsječen od ostatka svijeta, zapaljena je Vijećnica u kojoj je tada bila Nacionalna i univerzitetska biblioteka, granatirane su bolnice, Radio-televizija Bosne i Hercegovine i stambene građevine.
No Sarajevo se kao i te 1945. godine ponovo odbranilo, zahvaljujući hrabrim borcima, pripadnicima MUP-a RBiH, Patriotske lige, Zelenih beretki, te kasnije jedinicama Armije RBiH.
