Stanišić i Župljanin, kako je saopćeno iz Saveza, učestvovali u formiranju više od 50 logora za Bošnjake i Hrvate, u kojima su vršena silovanja, psihofizička zlostavljanja, maltretiranja, odvođenja u žive štitove te prisilni nestanci logoraša.
Neki od njih su logor Manjača, zgrada SJB Ključ, zgrada SJB Donji Vakuf, zgrada SJB Kotor-Varoš, Omarska, Keraterm, Trnopolje, Betonirka Sanski Most, zgrada SJB Teslić, zgrada SJB Bileća, zgrada SJB Bosanski Šamac, logor Luka Brčko, Centralni zatvor u Doboju, zgrada SJB u Gacku, Željeznička stanica u Podlugovima, Dom kulture na Palama, logor Sušica u Vlasenici, Bunker u Vogošći, Dom kulture u Čelopeku, Tehničku školu u Karakaju, logor Batković i mnogi drugi, navedeno je u saopćenju Saveza logoraša u Bosni i Hercegovini.
Žalbeno vijeće Haškog tribunala danas je odbilo žalbe odbrana i tužilaštva te potvrdilo presudu kojom su Mićo Stanišić i Stojan Župljanin osuđeni na po 22 godine zatvora zbog zločina u BiH 1992. godine.
Carmel Agius, predsjednik Žalbenog vijeća, kazao je da odbrane i tužioci nisu pokazali da je prvostepeno vijeće načinilo bilo kakvu značajnu grešku, javio je BIRN.
Stanišić je tokom rata u BiH bio ministar unutrašnjih poslova Republike Srpske, a Župljanin načelnik regionalnog centra policije u Banjoj Luci.
Prvostepenom presudom, izrečenom krajem marta 2013., Stanišić i Župljanin su proglašeni krivim za progon, ubistva i mučenje, a Župljanin je osuđen i za istrebljenje.
