Ustavni sud odbio Palijinu apelaciju, osuđeni za genocid Ivanović bi mogao na slobodu

Ustavni sud je odbio kao neosnovanu Palijinu apelaciju podnesenu protiv presuda Suda BiH, dok je, prema nezvaničnim informacijama koje smo dobili, Ivanovićeva apelacija djelomično usvojena.

Ivanović, kojeg je Sud BiH u junu 2013. osudio na 24 godine zatvora zbog pomaganja u genocidu u Srebrenici, tražio je od Ustavnog suda da mu ukine presudu, odnosno da ga pusti na slobodu i zahtijeva od Suda BiH da ponovi suđenje. U podnesenoj apelaciji Ivanović je naveo da je presudom koja mu je izrečena prekršeno njegovo pravo na pravično suđenje zagarantovano članom VI stav 1. Evropske konvencije o ljudskim pravima i članom II stav 3. Ustava BiH, kao i pravo na kažnjavanje samo na osnovu zakona zagarantovano članom VII Konvencije. Nezvanično, Ustavni sud je usvojio dio apelacije koji se odnosi na član VII u Ivanovićevom slučaju, dok je dio koji se odnosi na povredu člana VI odbijen.

U njegovom slučaju, kao i u slučaju još nekoliko ranije puštenih osuđenika za najteže ratne zločine u BiH promjenjivan je Krivični zakon BiH, a ne onaj koji je bio na snazi u vrijeme izvršenja zločina, odnosno Krivični zakon SFRJ. Ovakve odluke o puštanju na slobodu Ustavnog suda uslijedile su nakon presude Evropskog suda za ljudska prava u u slučaju "Maktouf i Damjanović", gdje se također radi o primjeni Krivučnog zakona BiH iz 2003. godine.

Ivanovićev advokat Petko Pavlović u razgovoru za Klix.ba kaže da još uvijek nije upoznat sa odlukom Ustavnog suda u vezi s apelacijom, ali ukoliko i zvanično bude potvrđena ova odluka Suda, Ivanović bi mogao biti pušten na slobodu.

U slučaju Jadranka Palije apelacija je u potpunosti odbijena. On je poroglašen krivim za krivična djela zločin protiv čovječnosti i ratni zločin protiv civilnog stanovništva, te osuđen na jedinstvenu kaznu dugotrajnog zatvora u trajanju od 28 godina. Zločine je počinio na području kod Sanskog Mosta.

Ustavni sud je zaključio da ne postoji povreda prava na pravično suđenje u njegovom slučaju, na šta se žalio, kao i da u odnosu na krivično djelo zločin protiv čovječnosti iz člana 172. Krivičnog zakona BiH, za koje je apelant proglašen krivim tačke 1. i 2. osporene presude, nema povrede člana 7. Evropske konvencije, te da ni u odnosu na krivično djelo ratni zločin protiv civilnog stanovništva iz člana 173. KZBiH, za koje je apelant proglašen krivim tačkom 3. osporene presude, nije došlo do kršenja člana 7. stav 1. Evropske konvencije. U ovom slučaju retroaktivna primjena Krivičkog zakona BiH nije bila na apelantovu štetu, zaključio je Sud.