Jedan vitamin pomoći će u prevenciji demencije

Osim toga, učesnici su podijeljeni u grupu izloženu vitaminu D (tj. osobe koje su uzimale jednu od tri vrste suplemenata vitamina D — D2, D3 ili kombinaciju vitamina D i kalcijuma — prije osnovnog pregleda) i one koje nisu.

Gledajući demografiju, genetiku i bezbroj drugih faktora, utjecaj izloženosti vitaminu D na učestalost i preživljavanje demencije varirao je od grupe do grupe na zanimljive načine.

Izloženost vitaminu D bila je povezana sa 40 posto nižom stopom incidencije demencije nego bez izlaganja. Petogodišnja stopa preživljavanja za grupu koja je bila izložena vitaminu D također je bila 15 posto veća od one bez izlaganja.

Od učesnika koji su razvili demenciju tokom 10 godina, 75 posto nije bilo izloženo vitaminu D prije postavljanja dijagnoze. Žene su bile pod većim rizikom od demencije od muškaraca, ali su također reagovale na povećani unos vitamina D 23 posto bolje (žene koje su bile izložene vitaminu D imale su 49 posto nižu stopu incidencije od žena koje nisu bile izložene).

Nije iznenađujuće da su učesnici s normalnom kognicijom na početku imali nižu stopu incidencije demencije od učesnika sa MCI.

Međutim, pojedinci sa MCI u grupi izloženoj vitaminu D i dalje su imali 33 posto nižu incidencu od učesnika sa MCI koji nisu bili izloženi.

Stopa je bila ista kod nosilaca APOE ε4 gena izloženih vitaminu D njihova incidencija demencije bila je 33 posto niža od nosilaca koji nisu bili izloženi.