Historija pamti Hune kao narod koji je srušio Rimsko Carstvo, ali je istina malo drugačija

Krajem 4. stoljeća Huni su zauzeli većinu zapadne Evrope, pokorivši germanska plemena. Iako ih prati reputacija neustrašivih konjanika osvajača, historičari podvlače da je puno toga o njima nepoznato. Pretpostavlja se da su došli iz predjela današnjeg Kazahstana i da su potekli od nomadskog turkijskog naroda Xiongnu, koji je tokom 3. i 2. stoljeća prije nove ere vladao prostranim carstvom u središnjoj Aziji.

Krećući se obalom Crnog mora, Huni su harali sve pred sobom. Potisnuli su germanska plemena poput Vandala i Vizigota dublje u Evropu, čime su prouzrokovali Veliku seobu naroda. Ovaj niz događaja potresao je Rimsko Carstvo i učinio ga ranjivim na nadilazeća barbarska plemena.

Atila Bič Božji

Najozloglašeniji vladar Huna bio je Atila Bič Božji, koji je predvodio hunske narode od 440. do 453. godine. Pod njegovim vodstvom stigli su čak i do Galije, a današnje Francuske. Zloslutni nadimak zaslužio je nezamislivim nasiljem kome je njegova vojska bila sklona. No, arheološka iskopavanja otkrivaju pomalo drugačiju priču.

Arheolozi su 2017. u Mađarskoj, na čijem prostoru je u vrijeme Rimskog Carstva bila provincija Panonija, pronašli dokaze koji svjedoče o suživotu i kulturnoj razmjeni među Rimljanima i Hunima. Ova saznanja govore o historiji Huna koja nije bila u potpunosti ispunjena sukobima.

Atila Hunski nikada nije i sam napao Rim, koji je pao pod najezdom barbara 469. godine. Uprkos tome, Huni su ostali zapamćeni u historijii kao najzaslužniji za pad carstva. Savremeni historičari ističu da je Rim već uveliko bio destabiliziran i da je zbog toga, zapravo, bio ranjiv na barbarsku invaziju.