Kako papir na kojem crta ne bi bio beskonačno velik, Budassi je napravio tzv. logaritamsku mapu koja mu omogućava da svemir predstavi na što manjoj površini. Naime, logaritamske mape se karakterišu srazmjernim smanjenjem objekata od sredine slike ka njenim ivicama. To znači da su objekti na samoj ivici slike mnogo veći od objekta koji se nalazi u sredini.
Slika je načinjena od fotografija NASA-inih teleskopa i mapa koje su prije načinjene u Univerzitetu Princeton.
Sredinu slike krasi naš Sunčev sistem iza kojeg se prostiru ledeni objekti koji čine Oortov oblak, omotač našeg sistema. Sljedeći prsten predstavlja Mliječni put kao i susjedne galaksije.
Naredni prsteni predstavljaju kosmičku mrežu čije su niti sastavljene od stotina hiljada galaksija i koja predstavlja najveću poznatu strukturu našeg svemira.
Iza kosmičke mreže nalazi se kosmičko mikrovalno pozadinsko zračenje kao svojevrsni sjaj Velikog praska, dok je posljednji prsten rezervisan za plazmu načinjenu od kvarkova i gluona, koja je činila cjelokupnu stvarnost nekoliko mikrosekundi nakon Velikog praska.
Također, holiocentričnost slike ne ukazuje na heliocentričnost svemira. Zbog činjenice da svaki krug ima svoj centar, umjetnik je kao centralni objekat izabrao upravo naše Sunce.
