Šta je Narodni front, grupa koja je od jutros na meti IDF-a: Ljevičari posvećeni borbi protiv Izraela
Napad se dogodio u četvrti Kola u glavnom gradu Libana, a PFLP je u svojoj izjavi izrazio ponos na poginule članove, nazivajući ih mučenicima u borbi protiv izraelske okupacije. Organizacija je obećala nastaviti borbu sve do "uklanjanja izraelske okupacije", naglašavajući posvećenost oružanom otporu.
Narodni front za oslobođenje Palestine osnovan je 1967. godine, u godini koja je bila prekretnica za arapski svijet zbog Šestodnevnog rata i izraelske okupacije Zapadne obale, Gaze, Istočnog Jerusalema, i drugih teritorija.
Osnivač PFLP-a, George Habash, poznati palestinski kršćanin i ljevičarski ideolog, vjerovao je u kombinaciju arapskog nacionalizma i marksizma-lenjinizma kao put ka oslobođenju Palestine. Habash je smatrao da je jedini način oslobađanja palestinskih teritorija kroz revoluciju i ujedinjenje svih potlačenih naroda protiv imperijalizma i cionizma.
PFLP je stekao međunarodnu prepoznatljivost tokom kasnih 1960-ih i 1970-ih, kada je izveo seriju otmica aviona i drugih napada, nastojeći skrenuti pažnju svjetske javnosti na palestinsko pitanje.
Najpoznatiji od tih događaja desio se 1970. godine, kada je PFLP otet četiri aviona koji su zatim bili preusmjereni na Jordan, što je izazvalo veliku međunarodnu krizu. Ove otmice bile su dio strategije PFLP-a da privuče pažnju na palestinski cilj u vrijeme kada su mnogi Palestinci osjećali da je njihov glas zanemaren na globalnoj sceni.
Osim otmica, PFLP je učestvovao i u nizu drugih oružanih akcija, često u saradnji s drugim palestinskim grupama, a poznat je i po napadima na izraelske vojne i civilne ciljeve.
Iako su ovakve akcije osudile mnoge zemlje, uključujući Sjedinjene Američke Države i evropske države koje su PFLP svrstale na listu terorističkih organizacija, one su također pridobile podršku određenih radikalnih ljevičarskih grupa širom svijeta koje su smatrale da PFLP vodi pravednu borbu protiv kolonijalizma.
Ideološki, PFLP se razlikovao od drugih palestinskih grupa poput Fataha, koji je preferirao pragmatičniji i često diplomatski pristup u borbi za palestinsku državu. PFLP je često kritikovao Fatah, posebno zbog pokušaja da se postigne mir s Izraelom bez garancija za povratak svih izbjeglica i bez uspostave Palestine na cijeloj teritoriji predratne Palestine.
Tokom 1980-ih, PFLP je također bio glasni kritičar Oslobodilačke organizacije Palestine (PLO) i njenih napora za postizanje kompromisa s Izraelom.
PFLP se pridružio Prvoj intifadi 1987. godine, masovnom palestinskom ustanku protiv izraelske okupacije, koji je ujedinio razne frakcije u zajedničkoj borbi. Međutim, nakon potpisivanja Sporazuma iz Osla 1993. godine, PFLP je odbio priznati izraelsku državu i suprotstavio se mirovnim pregovorima, nazivajući ih izdajom palestinskog cilja.
Od tada, organizacija je ostala dosljedna svojoj posvećenosti oružanom otporu i odbijanju bilo kakvog političkog rješenja koje ne uključuje potpuno oslobođenje palestinskih teritorija.
U novijoj historiji, PFLP je djelovao izvan granica palestinskih teritorija, naročito iz Libana i Sirije, gdje su njegovi lideri pronalazili utočište. Iako nije na nivou snage i uticaja koji je imao tokom 1970-ih, PFLP se i dalje predstavlja kao glas ljevičarskog otpora, tražeći oslobađanje Palestine kroz revoluciju i odbacujući sve oblike normalizacije odnosa s Izraelom.
