Seat je već 1992. vozio na struju: Električni Toledo imao je samo 22 KS

Kao i drugi brendovi Volkswagen Grupe, Seat je je zahvatila elektrifikacija, pa čak i skrenula s tog puta dajući prednost novom brendu – Cupri. Ako na trenutak zanemarimo hibride (Taracco) i prvi Seatoov električni model – Mii, te Cupru Born kao klon Volkswagen ID.3, Seat je imao elektrifikaciju u rukama mnogo prije svih ostalih brendova u koncernu.

Vjerovatno se samo manji broj ljudi sjeća projekta električnog Seat Toledo iz 1992. godine. Tada je španska automobilska kompanija bila zvanični sponzor Ljetnih olimpijskih igara u Barceloni, a iako je cijeli događaj pratila flota Toleda obojena u olimpijske boje, među njima je prikazan i ovaj zanimljiv prototip.

Seat Toledo Eléctrico Olímpico se stoga može smatrati prvim Seatovim električnim automobilom. Posebna varijanta klasičnog Toleda proizvedena je na zahtjev organizatora igara, koji su željeli čisto i ekološki prihvatljivo vozilo kao pratnju za štafetu olimpijske baklje i pratnju atletičara u maratonu. Dakle, samo nekoliko sedmica prije početka Olimpijskih igara, Seatovi inžinjeri su prionuli na posao.

Na kraju su ponosno, i u vrlo kratkom roku, preradili Toledo, koji je odbacio motor sa unutrašnjim sagorijevanjem i zamijenio ga električnim motorom od svega 16 kW (22 KS). Uostalom, to nije trebao biti gutač kilometara bez CO2 emisija, jer su mogućnosti električnih automobila tog vremena još bile daleko od nivoa današnjih baterijskih vozila.

Samo modul olovne baterije smješten umjesto zadnje klupe i prtljažnika vagao je 500 kg, a cijeli automobil 1.545 kg. Mnoge tehničke detalje je teško pronaći, ali je domet električnog Toleda bio je između 50 i 64 kilometara. Automobil se punio preko utikača skrivenog iza prednje maske, a mogao se puniti na kućnu utičnicu od samo 2 kW. Danas je punjač od 50 kilovata prosjek, pa možete metodom poređenja shvatiti o kojem kapacitetu električnog sistema se radilo.

Zbog povećanja težine, bila je ojačana cijela šasija, ali i kočioni sistem, a automobil je i bio opremljen standardnom funkcijom povrata energije kočenja, dok je baterijski modul bio opremljen sistemom hlađenja i sistemom za praćenje temperature. Seat kaže da je električni Toledo imao ubrzanje od 0 do 100 km/h za 28 sekundi, ali da je ipak mogao razviti brzinu od 100 km/h, iako očigledno nikada nije imao potrebu dostići tu brojku tokom Igara.